筷子夾了一個蝦餃放進嘴裡,邊吃邊說好吃,「就想這口了。」
他又給淮煙指了指,讓他也嘗嘗,說這個蝦餃好吃。
淮煙吃了一個,味道確實不錯,餡兒料很足,熱乎乎的,只是他沒心思吃飯,一直在暗暗觀察林弘天。
林弘天把他們叫過來,不會只是吃早餐那麼簡單。
林弘天看看淮煙,筷子指了指向默打趣他:「這就是你媳婦兒?你小子行啊,深藏不露啊。」
電話里聽到的時候,向默還沒覺得什麼,當面聽到「你媳婦兒」,向默嘴裡的豆腐腦差點兒嗆在嗓子眼兒,咳嗽了兩聲,淮煙抽了張紙巾遞給他。
向默咳得臉都紅了,接過紙巾擦了擦嘴:「林哥,給你介紹,淮煙。」
淮煙對林弘天點點頭:「林哥。」
</br>
<style type="text/css">
banners6 { width: 300px; height: 250px; }
dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }
dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }
dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }
dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }
</style>
<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>
</br>
</br>